DOLMABAHÇE SARAYI

Bu hafta Aslı'nın öğretmeni ameliyat olduğundan evdeydi ama sürekli benimle okula gelmek istedi kabus gibiydi benim için evden çıkmak çünkü biz neden Alperen'le gidiyormuşuz ya o da gelecekmiş ya da Alperen de evde kalacakmış. Neyse 1 günlük benimle gelebileceğini söyledim zaten mecburdum da annem kursa gidecekti yani bakacak kimse yoktu. Bir mutluydu ki sormayın ,beden eğitimi dersinde kendini buldu o da diğer öğrenciler gibi kaptırdı kendini oyuna.

Eniştem ve Aslı hanım açılışta...

Bu açılış da ne diyenler için...

Sınıf gezim olduğu gün Belediye başkanımız Mustafa Sarıgül'ün kreş açılışı vardı.

Biz de öğrenci ve velilerimle ve tabii çocuklarımla önce bu açılışa katıldık sonra belediyemizin bize ücretsiz tahsis ettiği servislerimize binip Dolmabahçe Sarayı'na gittik. Tabii Aslı ve Alperen o gün okula gitmediler.



Mustafa Sarıgül öğrencilerimin yanına gelip onlarla selamlaştı ve okulumuzun inşasının 15 ocakta biteceğini müjdeledi.




O dillere destan Dolmabahçe Sarayı...
Aslında daha çok yazmak isterdim ama öğrencilerimle yaptıklarımızı anlattığım www.mutluogrenciler.blogspot.com adresinden okumanızı istedim. İsim fikrini Ayşe'den esinlendim Allah razı olsun.

Her salonun bir adı vardı.

Bu da Kırmızı Salon. Herşey simetrik ve o kadar ihtişamlı ki gözlerimizi alamadık hemen , uzun uzun inceledik tabii sadec uzaktan bakarak.

Ayrılmadan biz de birer hatıra resmi çektirdik.

Yanımızdaki de Alperen'in illa birlikte olmak istediği öğrencim Yunus Emre.

Bugün babam hasta diye annemlere gittik.

Afacanlar hemen dayılarının odalarına daldılar ve yazı tahtasına herkes bildiklerini yazmaya başladı. Alperen öğrendiği kelimeleri ,Aslı da mecburen sayıları.




Allahım her günümüzün şükrünü eda edebilenlerden eyle