Şimdi de benim canım istemiyor.
Bu isteksizlik nedir bilmem ama okulun tam güne dönüşü ve benim ev işlerine yetişemeyişim mi bilmem ama gerçekten hergün açtığım bilgisayarı bazı akşamlar hiç elime bile almıyorum. Fotograf makinasındaki resimleri bile bilgisayara kaydetmedim.
Çocukları uyutup, biraz etrafı toplayıp seriliyorum koltuğa elimi hiçbir işe sürmüyorum. Okulda beynen ve bedenen çok yoruluyorum. Yapıtığımın en iyisi olmasını istemek gibi yüksek hedeflerim var, bu da beni yoruyor.
Eve 2 çocukla yürüyerek ve alış-veriş yaparak gelmek bile beni yoruyor. Üstümüzü değiştirip karınlarını doyuruyorum. Başlıyorlar oyuna, Alperen'e zorla 10 sayfa kitap okutuyorum binbir dil dökerek. Sonra yemek hazırlama ve toplama telaşı 2 defa; eşim 18:00de yiyor, çocuklar 19:30da. Yemekten sonra 3 gündür çocuklarla yerden yüksek oynuyoruz salonda inanamazsınız, ilk gün ben de kendime inanamadım. Ama o kadar çok zevk alıyorlar ki devam ettim. Tabii ne kadar devam edeceğim bilinmez koltuklar mahvoluyor:))
E-ticaret
4 ay önce
1 yorum:
Yaa nerelere kaçsak nerelere gitsek bilmiyorum ki?
Öyle yorucu öyle yoğun ki.
"Tam gün" sözü bile beni yoruyor açıkçası.
Üstüne sistemsiz bir sistemin parçası olmak....( amaneyn ne tamlama ama sistemsiz sistem!)
Tatil ne zamandı? :)
Yorum Gönder