7 Nisan 2008 Pazartesi

DAĞINIK EV

Bugün oyuncaklarımla oynamak istemedim, eski dergimi kesmek istedim ama biraz fazla kesmişim galiba...!
Kestiğim dergi sayfalarının içinde üçgenler vardı.Ben de onları şekillerine göre kesip ,bantla yapıştırıp gemi yaptım.Kesmek, bant ya da yapıştırıcı ile bir şeyler yapmak çok hoşuma gidiyor.



Tabii annem salonun bu halini görünce çok şaşırdı ama toplamam biraz uzun sürünce sinirlenmeye başladı.Ben de mecburen topladım, yardım etmelerini bekledim amaa...
Güzel oğlum el işleriyle yapılan faaliyetlere pek meraklı hem de becerikli.Önce serbest bırakıyorum ne istiyorsa yapıyor hayal gücüyle rastgele kesiyor, birbirine ekleyip yapıştırıyor, güzel işler de çıkarıyor ama iş dağıttıklarını toplamaya gelince hemen yan çiziyor 'kimse bana yardım etmeyecek mi?', 'küçüklerini sen topla ,büyüklerini ben.' gibi cümlelerle işi üzerimize atmaya çalışıyor hatta hiç ellemese bile Aslı'yı da dahil ediyor.Yolun başında daha düzene girer inşallah.Aslı Elif bebeği ile mutlu mesut oynuyor, bilmem hevesi ne zaman geçer.Bugün ilk defa yemek konusunda bir kararlılık gösterdim masaya onlar için güzel bir sofra hazırladım çünkü biz yemiştik.Salata ve yemek tabakları önlerinde Aslı başladı kendi yemeğe, Alperen biraz nazlandı 'sen yedir'diye .Neyse biraz yedirdim ama hala yavaş ve isteksizler 'iyi o zaman tabaklarınızı alıyorum hiçbir şey vermeyeceğim akşam sütünüzü bile'dedim ve topladım tabakları.Bir süre sonra dondurma yerken Aslı da istedi , tabii ki yemeğini yemediği için veremeyeceğimi söyledim.Bu sefer 'getir yiyim o zaman ' dedi bilmiş kızım benim.Tabii hemen yeni bir tabak hazırladım , verdim kendi yedi bitirdi ve mutlu son dondurmaya ulaştı.Bu çocuk milleti bir şeyi istemeye görsün korkulur ,hele Aslı nasıl kibar nasıl sevimli oluyor görmeniz lazım aslında biraz inatçı ve aksidir.Başka bir gün de Aslı'yı anlatırım inşallah.
Allahım çocuklarımızı iyi ve güzel huylarla donat.



Hiç yorum yok: