14 Mart 2008 Cuma

AİLEMİZ

ağustos 2000'de atılan ailemizin temelleri önce ocak 2002'de benim (alperen)doğmamla sağlamlaştı sonra da ağustos 2003'te zeynep aslı'nın doğmasıyla zenginleşti
her çocuk gibi anne ve babamızı çok seviyoruz ama yine her çocuk gibi onlarla daha çok vakit geçirip oynayıp mutlu olmak istiyoruz ama her ikisinin de çalışması bu isteğimizi engelliyor
bu resimde pek belli olmasa da aslında onların kucağındayken çok mutluyuz
annemin haftasonu programı yine yoğun detayları yarın anlatırız....
Allahım kimseyi anasız babasız bırakma.

çalışan anne ve babaların çocukları her zaman onlara hasret kalırlar ne kadar bu açığı kapatmaya çalışsak da bu eksiklik dolmaz

psikologlar söylüyor en 15 dk çocuğunuza ayırın hem de başbaşa evet uyguluyorum oynuyorum birebir ama yine de alperen bey'in en ufak bir teklifine ' biraz sonra' desem hemen 'sen hep bilgisayar başındasın' diyor(du)bu aya kadar

bu sözü sık sık duyunca artık onlar uyuduktan sonra internete girmeye başladım ama söylemek istediğim çocuklar ilgilensek de doymuyor ve bir teklifini ertelesem bile şikayet ediyor o an ana yüreği sızlıyor tabii hemen kendime çeki düzen veriyorum ama lafı da yemiş oluyorum...

haftasonumu hep onları mutlu edecek şekilde programlıyorum değişik işler uğraşlar ayarlıyorum ama hafta içi biraz açığımız var gibi geliyor bana

ama hep yorgun geldiğim için onları çok tatmin edemiyorum

okuldan arta kalan zamanımı evime ,kendime ,eşime ve çocuklarıma yeterli ve eşit bir şekilde paylaştıramıyorum hep biri ya da ikisi geri planda kalıyor maalesef

Allahım sen zamanımızı bereketlendir , azımızı çoğalt

Hiç yorum yok: